وَوَجَدْتُکَ بَعْضِی، بَلْ وَجَدْتُکَ کُلِّی، حَتَّى کَأَنَّ شَیْئاً لَوْ أَصَابَکَ أَصَابَنِی، وَکَأَنَّ الْمَوْتَ لَوْ أَتَاکَ أَتَانِی، فَعَنَانِی مِنْ أَمْرِکَ مَا یَعْنِینی مِنْ أَمْرِ نَفْسِی، فَکَتَبْتُ إِلیْکَ کِتَابِی هَذا، مُسْتظْهِراً بِهِإِنْ أَنا بَقِیتُ لَکَ أَوْ فَنِیتُ.

فَإِنِّی أُوصِیکَ بِتَقْوَى اللهِ ـ أَیْ بُنیَّ ـ وَلُزُومِ أَمْرِهِ، وَعِمَارَةِ قَلْبِکَ بِذِکْرِهِ، وَالاِْعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ، وَأَیُّ سَبَبٍ أَوْثقُ مِنْ سَبَبٍ بَیْنکَ وَبَیْنَ اللهِ عَزّوَجَلَّ إِنْ أَنْتَ أَخَذْتَ بِهِ.أَحْیِ قَلْبَکَ بِالْمَوْعِظَةِ، وَأَمِتْهُ بِالزَّهَادَةِ

و چون تو را جزئى از خود،بلکه همه خودم یافتم،،آن چنانکه‏ اگر ناراحتى بتو رسد به من رسیده،و اگر مرگ دامنت را بگیرد گویا دامن‏ مرا گرفته،باین جهت اهتمام کار تو را اهتمام کار خود یافتم لذا این نامه را براى تو نوشتم تا تکیه ‏گاه تو باشد،خواه من زنده باشم ‏یا نباشم.پسرم!تو را به تقوا و التزام به فرمان خدا،آباد کردن قلب و روح‏ با ذکر او،و چنگ زدن به ریسمان الهى توصیه مى‏کنم،و چه وسیله‏اى مى‏تواندمطمئن تر از رابطه ‏اى که بین تو و خدا است-اگر به آن چنگ زنى-باشد؟!

قلبت را با موعظه و اندرز زنده کن،(و هواى نفست را)با زهد و بى‏اعتنائى بمیران،

بخشی از نامه ی 31 نهج البلاغه ، نامه ی تربیتی برای همه ی زمان ها
امشب بخشی از این نامه رو براتون آوردم که اصول اولیه یه تربیت فرزند رو بیان میکنه
گرچه این نامه رو حضرت به پسرشون امام حسن علیه السلام نوشتن ولی نامه ای برای تمام زمان هاست
اولین نکته در ابتدای این نامه ی تربیتی که با دقت نظر متوجه میشویم این که حضرت چگونه فرزند خودرا خطاب قرار داده اند ، پاره ی تن ، تمام جان خودم، ناراحتی ی تو باعث ناراحتی من و ...
چقدر خوبه که ما هم به این نکته ی اولیه توجه کنیم، مثلا در نام بردن فرزندمون اونو با القاب آقا و خانم نام ببریم:آقا علی ،آقا مهدی ، زهرا خانم ، فاطمه خانم...
همین کار ساده به فرزندمون شخصیت میده و باعث تقویت اعتماد به نفس و خیلی مزایای دیگه میشه.حالا پدر مادری را فرض کنین که برعکس فرزند خود را با القاب زشت نام میبرن، چه به سر اون فرزند خواهد آمد؟
در شروع وصیت حضرت اولویت را به تقوا میدهند
پس نکته ی کلیدی بعد این است که در تربیت فرزند اولویت با چیست؟
کلاس زبان؟ کلاس موسیقی؟ کلاس نقاشی...
نه اولین چیز التزام به دستورات خداست، خب این یعنی چی؟
یعنی قبل از هر آموزش دیگری باید واجبات و محرمات و مسایل دینی را به فرزندانمون آموزش بدیم.
نکنه نوجوانی ابتداییات دینش و اعمال شرعیشو بلد نباشه؟
نکته ی بعد اینکه فرمودن قلب و نفس خودت را با ذکر خدا زنده کن
بعضی وقتا حس میکنیم که واقعا قلبمون مرده و راهی هم برای این مشکلمون پیدا نمیکنیم.حتی بعضی وقتا نمیفهمیم که مشکل از کجاست.
راه درمانش همین یاد خداست.یاد خدا هم در همه ی زمان ها و مکان ها و فقط منظور خوندن نماز و دعا و قرآن نیست
ان شاءالله این مبحث رو ادامه میدم اگه شما هم مایل باشید .لطفا در نظرات بفرمایید.یاعلی

منبع : نامه ی 31 نهج البلاغه