همنشینی با گناهکاران، خطرگناه را در پی دارد.
این دل که بهار دارد و دی دارد حاجت به مراقبت پیاپی دارد
از سایه ی اهل معصیت دوری کن زیرا خطر گناه در پی دارد
با عرض تبریک فراوان به مناسبت میلاد سرور و سالارمان اباعبدالله الحسین ، موضوع سخن امشبمونو نکته ای ناب و کا ربردی از ایشون قرار دادیم
بسیار شده پدران و مادرانی که برای مشاوره سراغ حقیر آمدن و از مشکلات نوجوون و جوونشون گلایه کردن ، مشکلاتی مثل فحاشی ، پرخاشگری ، ... و از همه وحشتناک تر ترک نماز و یا کاهل الصلوتی .
از اونها میخوام که گفتگویی با فرزندشون داشته باشم، به دقت بالا به شما عرض میکنم در 90 درصد موارد ، مشکلو که ریشه یابی میکنم ، به تاثیر دوست ناصالح بر این عزیزان میرسم.
کمی برگردیم به عقب تر ، به همین جوان و نوجوان عزیز هنگامی که اهل مسجد و نماز و مراسم مذهبیه ، وقتی که با افراد ناصالح میبینمش عرض میکنم عزیز من به صلاح شما نیس با ایشون مصاحبت داشته باشی ، در اکثر موارد هم این جواب ها رو میشنوم:
حاج آقا شما زیادی بدبینید ، حاج آقا اصل دله و این دوستم ممکنه ظاهر خوبی نداشته باشه ولی باطنش صافه و از این جور پاسخ ها
جواب میدیم که عزیز دل برادر ، اینا همش شبهاتیه که برای گمراه کردن شما جوونا به شما تلقین کردن ، کی گفته که اصل دله ؟ پس در آیه ی 31 سوره ی آل عمران خداوند چرا به پیامبر میفرماید :
قل إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهٌُ
بگو: «اگر شما خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید، تا خدا دوستتان ، بدارد
پیروی از پیامبر چه معنایی داره؟ نماز وروزه و خمس و زکات و سایر اعمال دین رو انجام ندی از تنبلی بعد بگی خدا به دل آدم نگاه میکنه
بابا جان خود خدا فرموده به مردم بگو اگه منو دوس دارن باید این دینی که بوسیله ی توی پیامبر به اونها دادم اجرا کنن و مطیعش باشن
پس هر کسی که گفت خدا رو دوست داره ولی پایبند به قوانین اسلام نبود ، بدونید که راست نمیگه
حالا دوستی که اهل گناهه و مقید به انجام واجباتش نیست این چنین فردی طبق فرموده ی امام حسین علیه السلام باعث میشه که شما جوان عزیز که به او نزدیک شدی هم به گناه ترغیب بشی
امیدوارم که همه ی جوانان ما دوستان خوب وصالحی برای خودشون پیدا کنن و برای چنین دوستی جان هم بدی ارزش داره ، چرا که به سمت رستگاری هدایتت میکنه .
در این شب مبارک از همتون التماس دعا دارم و آرزو میکنم شاد باشید
منابع : روایت (بحارالانوار/122/75)
شعر از محمد جواد غفور زاده
آیه : آیه ی 31 سوره ی آل عمران
س،م ج-م
