لو تعلمون ما أعلم لضحکتم قلیلا و لبکیتم کثیرا؛
اگر آنچه من دانسته ام بدانید خنده کم و گریه بسیار میکنید.
کَثرَةُ الضِّحکِ تُمیتُ
القَلبَ؛(امام صادق علیه السلام)
خنده بسیار، دل را مىمیرانَد.
حضرت داوود علیه السلام:
قَالَ
لِسُلَیْمَانَ ع یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ کَثْرَةَ الضَّحِکِ فَإِنَّ
کَثْرَةَ الضَّحِکِ تَتْرُکُ الرَّجُل فَقِیراً یَوْمَ الْقِیَامَةِ.
فرزندم! از خنده زیاد بر حذر باش که خنده زیاد انسان را روز قیامت
مستمند و فقیر می کند.
پیامبر صلى الله علیه و آله:
ایّاکَ اَنْ تَضْحَکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـکَلَّمَ فى غَیْرِ اَدَبٍ؛
از خندیدنِ بى تعجّب [و بىجا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بىادبانه بپرهیز.
سلام قبل از هرچی عذرخواهی کنم ،قرار بود ادامه ی مطلب ضربات خاموشو بنویسم ولی راستش چون بحثش خیلی نیاز به تمرکز داشت صادقانه حالشو نداشتم
واما موضوع امروز که عده ای عامدانه و شاید جاهلانه تو این چند سال اخیر و جدیدا با شدت بیشتری دارن روش مانور میدن و مردم رو تا حدی در برابر مراسم عزاداری و تکریم اهل بیت قرار دادن و قصد دارن از مردم ایران هم مردمی لایبالی و خوش گذران مثل مردم سایر نقاط جهان بسازن
احتمالا شما هم این صحبتها رو شنیدین که میگن چه خبره انقدر عزاداری و ماتم ، چه خبره این قدر گریه و شیون، مردم باید شاد باشن ، مردم باید همش بخندن و...
صدا وسیما هم برای عقب نیفتادن از ورژن های خارجیش یکسره دنبال ساختن برنامه های بی محتوا و فقط خنده آوره
برنامه هایی که همش به هرچیزی بی دلیل میخندن و افتخار میکنن که مردم رو دو سه ساعت خندوندن.
نکته ی اصل بحث اینجاس که آیا دین با شاد بودن ما مخالفه؟ چیزی که خیلیا قصد دارن اونو به مردم القا کنن
به هیچ وجه دین نمیگه شما همیشه افسرده و غمگین باشید.خدا در قالب دین به همه ی ما دستوراتی داده که با رعایت اون جامعه ی سالم و پویایی داشته باشیم و در پرتو این جامعه ی پویا همه ی مردم شاد و سرحال باشن
شما رو به خدا تو جامعه ای که کلی از جووناش بیکارن تولید برنامه های طنز چیزی جز سرپوش گذاشتن رو بی عرضگی مسوولانشه؟
خانواده ای که توش جوون بیکار و مجرده ، خونواده ای که سن ازدواج دخترش گذشته بخاطر نداشتن جهیزیه و...
اینا اگرم یکی دوساعت با این برنامه های مسکن شاد بشن بلافاصله بعد از تمام شدن اون برنامه بدتر ازقبل غمگین میشن
حالا بریم سر روایات
اگه به کلیت روایات نگاه کنین حرف اصلیشون اینه که ای مردم الکی خوش نباشین . درد داشته باشین . این فرصت دو روزه ی دنیا رو به بطالت و خنده های احمقانه نگذرونین .والله این دنیا جای کار و جمع آوری توشه یه ،انقدر بیدرد نباشین
حالا ثمرش چیه؟
ببنین عزیزان اگه همه ی افراد جامعه این خط مشی رو پی بگیرن و روحیه ی کار و تلاش از نوع الهیش (نه کار برای امرار معاش فقط)
تو جامعه رواج پیدا کنه اونوقته که همه شاد به معنای واقعی میشن.
نه اینکه چند تا دلقک بیان 3 4 ساعت وقت چند ملیون نفرو بگیرن به چرندیات و حرفای لغو و بیهوده..
شما رو بخدا وقتی پای این برنامه های بی محتوا که فقط کارشون خندوندنه میشینین بعدش احساس پوچی بهتون دست نمیده؟
ما انسانها برای اهداف بزرگتری خلق شدیم نه اینکه به چرندیات چندتا آدم لایبالی گوش کنیم و خنده های مستانه سربدیم
واما موضوع امروز که عده ای عامدانه و شاید جاهلانه تو این چند سال اخیر و جدیدا با شدت بیشتری دارن روش مانور میدن و مردم رو تا حدی در برابر مراسم عزاداری و تکریم اهل بیت قرار دادن و قصد دارن از مردم ایران هم مردمی لایبالی و خوش گذران مثل مردم سایر نقاط جهان بسازن
احتمالا شما هم این صحبتها رو شنیدین که میگن چه خبره انقدر عزاداری و ماتم ، چه خبره این قدر گریه و شیون، مردم باید شاد باشن ، مردم باید همش بخندن و...
صدا وسیما هم برای عقب نیفتادن از ورژن های خارجیش یکسره دنبال ساختن برنامه های بی محتوا و فقط خنده آوره
برنامه هایی که همش به هرچیزی بی دلیل میخندن و افتخار میکنن که مردم رو دو سه ساعت خندوندن.
نکته ی اصل بحث اینجاس که آیا دین با شاد بودن ما مخالفه؟ چیزی که خیلیا قصد دارن اونو به مردم القا کنن
به هیچ وجه دین نمیگه شما همیشه افسرده و غمگین باشید.خدا در قالب دین به همه ی ما دستوراتی داده که با رعایت اون جامعه ی سالم و پویایی داشته باشیم و در پرتو این جامعه ی پویا همه ی مردم شاد و سرحال باشن
شما رو به خدا تو جامعه ای که کلی از جووناش بیکارن تولید برنامه های طنز چیزی جز سرپوش گذاشتن رو بی عرضگی مسوولانشه؟
خانواده ای که توش جوون بیکار و مجرده ، خونواده ای که سن ازدواج دخترش گذشته بخاطر نداشتن جهیزیه و...
اینا اگرم یکی دوساعت با این برنامه های مسکن شاد بشن بلافاصله بعد از تمام شدن اون برنامه بدتر ازقبل غمگین میشن
حالا بریم سر روایات
اگه به کلیت روایات نگاه کنین حرف اصلیشون اینه که ای مردم الکی خوش نباشین . درد داشته باشین . این فرصت دو روزه ی دنیا رو به بطالت و خنده های احمقانه نگذرونین .والله این دنیا جای کار و جمع آوری توشه یه ،انقدر بیدرد نباشین
حالا ثمرش چیه؟
ببنین عزیزان اگه همه ی افراد جامعه این خط مشی رو پی بگیرن و روحیه ی کار و تلاش از نوع الهیش (نه کار برای امرار معاش فقط)
تو جامعه رواج پیدا کنه اونوقته که همه شاد به معنای واقعی میشن.
نه اینکه چند تا دلقک بیان 3 4 ساعت وقت چند ملیون نفرو بگیرن به چرندیات و حرفای لغو و بیهوده..
شما رو بخدا وقتی پای این برنامه های بی محتوا که فقط کارشون خندوندنه میشینین بعدش احساس پوچی بهتون دست نمیده؟
ما انسانها برای اهداف بزرگتری خلق شدیم نه اینکه به چرندیات چندتا آدم لایبالی گوش کنیم و خنده های مستانه سربدیم
به قول پیامبر مهربونمون اگه میدونستیم چه گردنه های خطرناکی سر راهمونه بجای این بطالت ها به حال خودمون گریه میکردیم و به فکر شادی واقعی می افتادیم
و اما سخن آخر به عنوان یک روحانی که باور کنین هنوز اهل زرق وبرق های دنیا نشده و هیچ سودی از اینکه شما به حرفش گوش کنین نمیبره ولی واقعا دوس داره همتون به دنیای واقعی برگردین: عزیزانه من یه بار دیگه روایاتو بخونین ، مابرای بطالت و سرمستی خلق نشدیم . وقتتونو به دیدن هرچیزی که فکر میکنین (توسط وجدان پاکتون) داره شما رو از اهداف اصلی خلقتتون دور میکنه اختصاص ندین. تو هر کارحلالی که هستین و هر شغلی دارین همونو خوب انجام بدین تا شادی واقعی به اجتماعمون برگرده و بتونیم همگی شاد باشیم .آخه با دیدن این همه فقیر و بیکار اگه کسی بتونه شاد باشه در انسانیت خودش باید شک کنه
محتاج دعای همتونم.یاعلیمنابع : روایت اول مجموعه ورام ج 1 ، ص269/ روایت دوم کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 664 ، ح 6
روایت سوم وسایل الشیعه ج 12 ، ص 120/ روایت چهارم اعلام الدین ص 273
thank you