السَّخِیُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِیَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِهِ وَ الْبَخِیلُ لَا یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِئَلَّا یَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِه
سخاوتمند، از غذاى مردم مىخورد، تا مردم از غذاى او بخورند، اما بخیل از غذاى مردم نمىخورد تا آنها نیز از غذاى او نخورند.
امام باقر علیه السلام:
و ما مِنْ عَبْدٍ یَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ یُنْفِقُها فیما یُرْضِى اللّهَ اِلاَّ ابْتُلىَ بِاَنْ یُنْفِقَ اَضْعافَها فیما اَسْخَطَ اللّهَ؛
هر کس از خرج کردن مالى در راه خداپسندانه بخل ورزد، چند برابر آن را در راه غیر خداپسندانه هزینه خواهد کرد.
سلام خدمت سروران عزیز
مبحثی که امشب راجع بهش مینویسم یکی از صفات مذموم بعضی افراده که براشون پیامدهای بد زیادی هم داره بماند که برای جامعه هم بسیار خطرناکه.
اول بگم چرا جامعه ؟ ااگه این اخلاق ناپسند رو فرض کنید یک صاحب تولیدی داشته باشه ، بیچاره کارگرهایی که زیر دست چنین فردین. یا مثلا یک پدر بخیل باشه ،چه میکشن زن و بچش.یا مثلا یک کاسب باشه ، دمار از روزگار مشتریهاش در میاره و....
واما عواقب شومی که گریبان خود بخیل رو میگیرن: اول روایت دوم رو بخونیم : کسی که بخیله حیفیش میاد از مالش در راه خدا خرج کنه و فکر میکنه که با این کار از مالش کم میشه و ضرر میکنه. خب ممکنه به ظاهر با خرج نکردن مالش در راه خداپسندانه مالش کم نشه ولی طبق فرموده ی امام عزیزمون امام باقر علیه السلام بیشتر از اون پولو تو راه غیر خدا پسندانه خرج میکنه. برای خود من که زیاد میان مشاوره پیشم خیلی این سخن قابل درکه.
نمونه ای بگم : پیرمردی بود که در دوران جوانیش به شدت کار کرده بود و یه ریال یه ریال رو هم گذاشته بود تا الان که جزو متمولین منطقه ی خودشون بود. من فقط یکی از رفتارهای ایشون رو میگم ، ایشون با اینکه ماشین سواری خوبی داشت ولی وقتی با خونوادش در گرما میرفت بیرون حاضر بود همسر و فرزندانش از گرما هلاک بشن تو ماشین ولی دلش نمیامد که کولر ماشینو روشن کنه. میگف رو موتورش فشار میاد و از این حرفا . حالا با این بخیل بازی ها پول رو پول گذاشت،دامادی گیرش اومده که همون ماشینو برمیداره میره صفا کولرو تا ته روشن میکنه ، با cd ش هم بدترین ترانه هارو گوش میکنه. تارک الصلاتم هست.زیان از این بالاتر که خودت استفاده نکنی بعد دشمن خدا استفاده کنه و به محاسنت بخنده(مطلب تارک الصلات رو بخونید)
همینه عزیزان مال دنیا برای هیچ کس نمونده.تا زنده ایم ازش خوب استفاده کنیم
جواب یه سوالم بدم ،شاید بعضیا بگن ای حاج آقا ما که جیزی نداریم که بخایم بخیل باشیم یا سخی
باید بگم عزیزان در ناداری اگه تمرین بکنیم و دست خیر داشته باشیم بعد که ان شاءالله دارا شدیم دلمون میاد از مالمون بگذریم.بعدشم انفاق و بخشش که همش این نیست که به دیگران پول بدیم،نه شما مثلا خطاط خوبی هستی به یکی خط یاد بده،فیزیکدان خوبی ای به یکی تو مسایل درسی فیزیکش کمک کن، خانه دار خوبی هستی به این دختران جوان که در هر یک میلیون تا یکیشون !!!تو خانه داری ضعف دارن خانه داری یاد بده.
و بسیاری مثال های دیگه
یک نکته هم اینکه انفاق و بخشش که فقط این نیست که یه فقیر پیدا کنی و بهش کمک کنی،باور کنید بعضی وقتا خونواده ی خودمون از همه فقیرترن ولی خودمون نمیفهمیم، چه طور؟ تو مطالب طب اسلامی براتون نوشتم بعضیا از خریدن مواد غذایی سالم به بهانه ی اینکه گرون ترن امتناع میکنن، خب اینم بخله دیگه،نیس به نظر شما؟
یه بخلم داریم واونم بخل معنوی: طرف کوله باری از علم و دانشه ها ولی دلش نمیاد به یک نفر از این علمش ببخشه و اونو از گمراهی نجات بده . اتفاقا این بخل به نظر حقیر از همه بدتره
روایت اول هم از امام هشتم که دقیقا اخلاق بعضیاست و امروزه هم زیاد میبینیم که به مهمانی دیگران نمیرن تا یه وقت کسی نیاد خونشون خدای ناکرده کمی از مالشون کم بشه.
یک راهم برای درمان بخل بگم و عرضمو تمام کنم واونم اینکه زیاد به یاد مرگ باشیم .وقتی به فکر مرگ باشیم دیگه میلی به پول رو پول گذاشتن پیدا نمیکنیم.و برای آخرتمون توشه جمع میکنیم. التماس دعا .یاعلی
منابع : روایت اول عیون اخبار رضا ج 2 ، ص 12 ، ح 26 - تحف العقول ص 446 - وسایل الشیعه ج 24 ، ص 270
روایت دوم تحف العقول ص 293
بچه مثبت
