ذِکْرُ الْمَوْتِ
یُمِیتُ الشَّهَوَاتِ فِی النَّفْسِ وَ یَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَةِ
وَ یُقَوِّی الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ یُرِقُّ
الطَّبْعَ وَ یَکْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى وَ یُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ
وَ یُحَقِّرُ الدُّنْیَا
یاد مرگ، خواهشهاى نفس را مى میراند و رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند و دل را با وعده هاى خدا نیرو مى بخشد و طبع را نازک مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شکند و آتش حرص را خاموش مى سازد و دنیا را در نظر کوچک مى کند.
مصباح الشریعه ص 171
سلام دوستان عزیز . احتمالا دارین کم کم حاضر میشین که برین برای مراسم عرفه . از دعا برای ما فراموش نکنین . منم کم کم میرم و براتون دعا میکنم
مطلبی که قصد داریم راجع بهش صحبت کنیم به امروزم مربوط میشه .
پرهیز از غفلت
یادتون نره که بعد شبای قدر اگه ازدستتون رفت یا نه میخاین تجدید قوای معنوی کنین امروز خیلی با اهمیته تو توبه و بازگشت
اما حدیث اول که یکی از راههای پرهیز از غفلت رو میفرماید از لسان امام ششم یادمرگه ، چی جوری میشه یاد مرگ باعث بشه انسان غافل نباشه؟
میشه عکسش رو بررسی کنیم تا به جواب برسیم:
ببینین وقتی ما زیاد تو زندگی مادی و دنیایی فرو میریم و کلا یادمون میره که مرگی هم درکاره ، این سبب میشه که دیگه به جوانب معنوی و روحانیه وجودمون توجه نکنیم ، آخه برای زندگی روزمره ی بدون در نظرگرفتن مرگ و زندگی جاودان پس ازمرگ ، همین خور و خواب و خشم وشهوت کافیه و زندگی رو راه میبره ، چیزی که تمدن های به ظاهر پیشرفته دچارش شدن، تا خرخره در زندگی مادی فرو رفتن و در زیباتر و مرفه تر کردن زندگی دنیایی میکوشن و واقعا هم زندگی پر رفاه و به ظاهر راحتی رو برای خودشون فراهم کردن.
ببینین نمیگم رفاه بده ها، میگم اگه هدف از زندگی رو همین به دست آوردن رفاه دنیایی بدونیم ، بعد رفاه اصل کاری و جاودان رو ازش میمونیم .
البته ممکنه افراد انگشت شماری باشن که در عین زندگی مرفه بتونن به یاد مرگ و زندگی جاودان هم باشن ، البته به شرط اینکه به واجباتشون حداقل درست عمل کنن، که یکیش هم پرداخت وجوهات شرعیه که خدا وضع کرده که ما یادمون نره فقط نباید به فکر رفاه خودمون باشیم و دیگران هم باید برامون مهم باشن
پس یاد مرگ میتونه ما رو از غفلت نجات بده که تو این زندگی مادی و فانی در جانزنیم
اما حدیث اول که یکی از راههای پرهیز از غفلت رو میفرماید از لسان امام ششم یادمرگه ، چی جوری میشه یاد مرگ باعث بشه انسان غافل نباشه؟
میشه عکسش رو بررسی کنیم تا به جواب برسیم:
ببینین وقتی ما زیاد تو زندگی مادی و دنیایی فرو میریم و کلا یادمون میره که مرگی هم درکاره ، این سبب میشه که دیگه به جوانب معنوی و روحانیه وجودمون توجه نکنیم ، آخه برای زندگی روزمره ی بدون در نظرگرفتن مرگ و زندگی جاودان پس ازمرگ ، همین خور و خواب و خشم وشهوت کافیه و زندگی رو راه میبره ، چیزی که تمدن های به ظاهر پیشرفته دچارش شدن، تا خرخره در زندگی مادی فرو رفتن و در زیباتر و مرفه تر کردن زندگی دنیایی میکوشن و واقعا هم زندگی پر رفاه و به ظاهر راحتی رو برای خودشون فراهم کردن.
ببینین نمیگم رفاه بده ها، میگم اگه هدف از زندگی رو همین به دست آوردن رفاه دنیایی بدونیم ، بعد رفاه اصل کاری و جاودان رو ازش میمونیم .
البته ممکنه افراد انگشت شماری باشن که در عین زندگی مرفه بتونن به یاد مرگ و زندگی جاودان هم باشن ، البته به شرط اینکه به واجباتشون حداقل درست عمل کنن، که یکیش هم پرداخت وجوهات شرعیه که خدا وضع کرده که ما یادمون نره فقط نباید به فکر رفاه خودمون باشیم و دیگران هم باید برامون مهم باشن
پس یاد مرگ میتونه ما رو از غفلت نجات بده که تو این زندگی مادی و فانی در جانزنیم
امام على علیه السلام:
بِالْمَوَاعِظِ تَنْجَلِی الْغَفْلَةُ.
با اندرزهاست که (پرده) غفلت کنار مى رود.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 224، ح 4530
راهکاره بعدی برای نجات ازغفلت قرار دادن نفس و روح و وجودمون در معرض امواج الهیه . مثلا تو مجالس روضه شرکت کنیم. زیاد سخنرانی گوش کنیم.
مسجدی همیشگی باشیم. تو خونمون مجلس بگیریم.
امروز و امثال امروز رو از دست ندیم. برای خودمون شرکت تو درس اخلاق یکی از علماء رو برنامه ریزی کنیم.
این جوری میشه که هرازگاهی این نفس سرکش رو به راه میاریم و نمیذاریم دچار غفلت و درپی اون گناه بشه
از همتون خواهش میکنم که ما رو هم امروز فراموش نکنین واز دعای خیر یادتون نره.یاعلی
فاطمه ***
