لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا
به‌راستی همواره برای شما در (اقتدای به) رسول خدا سرمشقی نیکو بوده‌است؛ برای کسی که به خدا و روز بازپسین امید می‌داشته و خدا را زیاد یاد کرده است
سوره ی مبارکه احزاب آیه 21
قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنکُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ وَبَدَا بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَمَا أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن شَیْءٍ رَّبَّنَا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا وَإِلَیْکَ أَنَبْنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ
همواره برای شما در (قصّه‌ی رسالتی) ابراهیم و کسانی که با اویند سرمشقی نیکو بوده است؛ چون به قوم خود گفتند: «ما از شما و از آنچه به جای خدا می‌پرستید بیزاریم. به شما کفر ورزیدیم و میان ما و شما دشمنی و کینه‌ی همیشگی پدیدار شد، تا تنها به خدا ایمان آورید.» جز (در این) سخن ابراهیم (که) به (نا)پدر(ی) خود (گفت:) «همانا به‌راستی برایت (از خدا) پوشش می‌خواهم و از طرف خدا برایت هیچ چیزی در دست ندارم. پروردگارمان! بر تو توکل کردیم و سوی تو – بارها – بازگشتیم و فرجام تنها سوی توست
سوره ی مبارکه ممتحنه آیه 4
با عرض سلام خدمت دوستان عزیز و گرام
امشب قصد دارم راجع به الگو و الگوی مناسب صحبت کنم
موضوعی که واقعا همیشه یکی از بحثهای بروز و مفید بوده وهست البته اگه درست بهش پرداخته بشه
یه خواهش دارم ، ممکنه بعضی جاهای نوشته رو نپسندین ، یا با اون چیزی که شما دوست دارین یکم متفاوت باشه ، راستش منم میتونم یه جور بنویسم که همتونو بلااستثناء جذب کنم ولی فایده نداره ، اگه یه جا باور توده ی مردم اون چیزی نیست که باید باشه ، حتی به قیمت هزینه دادن باید روش درست رو گفت، این چیزیه که من بهش اعتقاد دارم و تا حالا هم خیلی بابتش هزینه دادم.
درعین حال اگر دیدین یه جاهایی بحث با دوست داشته های شما تفاوت داره ، خواهههههههشششش میکنم ، زود دلگیر نشین و بیشتر فکر کنید ، شاید اون چیزی که مورد علاقه ی شماست ، خیر شما در اون نباشه.
خب ببخشید مقدمه طولانی شد . خدا در آیه ی 21 سوره ی احزاب فرموده که پیامبر الگوی مناسبی برای ماست. چیزی که همه صدهابار شنیدیم ولی شاید همین تکرار زیاد این مطلب عظیم رو برای ما دم دستی و کلیشه ای کرده.
خب وقتی پیامبر الگوی ما باید باشن، نقطه ی مقابلش چیه؟
اینه که دیگه کسانی که مطابق سیره ی پیامبر عمل نمیکنن، چه در گفتار چه در رفتار ، نمیتونن الگویی برای ما باشن ، حتی در چند بعد از ابعاد زندگیشون،
ببینین میدونم این حرف آخرم یکم پیچیده شد، بیشتر توضیح میدم، شخصی از یک بازیگر خوشش میاد و اتفاقا اون بازیگر خیلی روش تاثیر گذاشته ، پیگیری که میکنی میبینی واقعا اون بازیگر شاید یکی دو تا صفت خوبم داشته ها ، مثلا خیلی بخشنده بوده، خیلی مهمون نواز بوده ، خیلی خونگرم بوده و...
برای همینه که اون شخص شیفته ی اون شده، ولی اینجاست که خطر احساس میشه، جوون ما شروع میکنه به الگوپذیری از اون مثلا بازیگر (الگوبرداری یک ویژگی مثبت سن نوجوانی و جوانیست)
یکی دوتا صفت پسندیده ی اون بازیگر یا ورزشکار یا .. رو تو خودش کپی میکنه ، غافل از اینکه بطور ناخودآگاه داره بقیه ی رفتارهای اون رو هم تو خودش کپی پیست میکنه ، مثلا اون بازیگر متاسفانه سیگار میکشه ، میبینیم جوون گل ما هم شروع کرد به سیگار کشیدن، اون بازیگر اهل بزن بکوب و... بطرز عجیبی میبینم که جوونی که تا حالا زیاد اهل این مسایل نبود ، افتاده تو این خط ها
و مثال های زیاده دیگه ای
میخام همین قسمت رو بیشتر پرورش بدم و از خطرات الگوهای نامناسب تو جامعه براتون بیشتر بگم ، پس تا همینجا بحث رو داشته باشین ، ان شاءالله به شرط حیات بقیشو فردا شب مینویسم که زیادم خسته نشین
شب جمعست از دعا و صلوات فراموشتون نشه. ما رو هم یادتون نره ،یا علی
وب خوبی دارید.
به وبلاگ منم سر بزنید و دنبالم کنین.
تشکر