تَرکُ الذَّنبِ أهوَنُ مِن طَلَبِ التّوبَة.
گناه نکردن آسان تر از طلب توبه است.
پیامبر صلى الله علیه و آله :
اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الاُمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ
حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الاَغْنیاءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلکِنْ
فِى الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الْفُقَراءِ
اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الشَّبابِ اَحْسَنُ،
اَلْحَیاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى النِّساءِ اَحْسَنُ؛
عدالت نیکو است اما از دولتمردان نیکوتر، سخاوت نیکو است اما از ثروتمندان نیکوتر؛ تقوا نیکو است اما از علما نیکوتر؛ صبر نیکو است اما از فقرا نیکوتر، توبه نیکو است اما از جوانان نیکوتر و حیا نیکو است اما از زنان نیکوتر.
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ
فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصیحَةُ لِلّهِ فى عَمَلِهِ وَ تَرکُ
الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَى الخَیرِ ؛
نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه براى خدا، رها کردن باطل، پایبندى به حق و حریص بودن بر کار خیر.
با عرض سلام و ادب واحترام
داریم کم کم به شبهای عزیز قدر نزدیک میشیم و بد نیست کمی راجع به بازگشت به سمت خدا صحبت کنیم اونم با زبان اهل بیت علیهم السلام.
اول این سخن گهربار که از پزشک های محترم هم زیاد میشنویم اینه که عزیزان پیشگیری بهتر از درمان است. قبل از اینکه بخوایم به توبه فکر کنیم ، عاقلانش اینه که اصلن دور و بر گناه نریم که بعد بخوایم ازش توبه کنیم.
اما حالا فرضا یه اشتباهی کردیم و پشیمون شدیم حالا چکار باید کرد؟ در سخن بعدی که از پیامبر مهربانمونه بهمون یه توصیه ی مهم شده و اونم اینکه "کار امروز را به فردا مفکن"
ایشون فرمودند که توبه ی جوان خیلی نیکوتر از دیگرانه . ببینید خیلی شنیدیم این صحبتو که نهالو میشه کجش کرد و اگه خواستیم شکلش بدیم ولی اگه همین نهال بزرگ شد و به تنه ی درختی محکم تبدیل شد دیگه تقریبا غیر ممکنه که بشه خمش کرد و تنها راهش قطع کردنشه.
ما آدما هم همین جوریم تا جوونیم بهتر قابلیت تغییر داریم ولی وقتی سن بالا میره خیلی سخت میشه یه حرف حق رو به یک انسان مسن قبولوند و اون اعتقاداتش شکل گرفته . پس دوران جوانی بهترین وقت برای خودسازیه و البته توبه و بازگشت
اما نشانه های یک توبه ی درست حسابی چیه؟ بازم از لسان اهل بیت بگم براتون :
اول اینکه بعد از توبه نه تنها اعمال صالح انجام بده بلکه اعمالش رو کامل خالص کنه برای خدا وغیر خدا رو توشون راه نده.
ثانیا کلا دیگه دور کارهای باطل قبلشو خط بکشه وحتی فکر اینکه دوباره سراغشون بره هم به ذهنش راه نده. سوم ینکه در راه حقی که انتخاب کرده پایبند باشه و دیگه به این سادگی ها امواج شیطانی از راه راست منحرفش نکنه. چهارم هم اینکه حالا که (احتمالا) قبل توبه انقدر به کارای ناپسندش راغب بود ، الآن هم تو این راه حقش کاراشو حریصانه انجام بده و مدام دنبال انجام اعمال صالح باشه.
نمونه ی خیلی بارزه این 4 مرحله ی توبه رو در جوانان زمان جنگ دیدیم: اول اینکه کاراشونو تو جبهه خالص کردن .بعد اینکه واقعا دیگه دنبال کارای خلاف نبودن . تو راهشونم تا پای جونشون واستاده بودن و خیلی هم برای این کارای خیرشون حریص بودن.
خیلی شنیدیم کسایی که قبل از رفتن به جبهه چی کاره بودن ولی بارفتن به جبهه به الگویی برای همه مبدل شدن
خدا توفیق توبه ی خالصانه و پایدار رو به هممون عنایت کند.ان شاءالله.
روایت دوم نهج الفصاحه ص578 ، ح 2006
روایت سوم تحف العقول ص 20
siamak purasad
