خَیرُ اِخوانِکَ مَن دَعاکَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ اِلى اَفضَلِ العمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ؛
بهترین برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو رابه بهترین اعمال برانگیزد.
امام على علیه السلام :
اَلصَّدیقُ مَن کانَ ناهیا عَنِ الظُّلمِ و َالعُدوانِ مُعینا عَلَى البِرِّ وَ الحسانِ؛
دوست، کسى است که از ظلم و تجاوزگرى باز دارد و بر انجام خوبى و نیکى یارى کند.
اگه خدا بخواد امروز قصد دارم به موضوع دوستی از یه زاویه ی جدید که کمتر بهش پرداخته شده بپردازم.
چندتا از کسانی که ادعای رفاقت و دوستی با ما دارن از فیلتر عقل سالم که همون لسان اهل بیت و معیارهای منطبق بر فرمایشات اهل بیته رد میشن ، و هنوز میشه اونا رو دوست دونست؟
بررسی کنیم
مورد اول این فیلترینگ راستگویی: اگه دیدین دوستتون از دروغ گویی ابایی نداره و زیاد مقید به صداقت نیست، به نفعتونه که تو دوستیتون تجدید نظر کنین.مگه اینکه تحمل اینکه تو یه موقعیت مهم طعم دروغاشو بچشین ،تو خودتون ببینین
مورد دوم اینکه نه تنها به سمت بدیها نکشتون ، که راهنمایی بشه برای رفتنتون به سمت خوبیها
مورد سوم اینکه اگه از شما کار بدی دید ، نگه ولش کن به من چه ، حتی به قیمت هزینه دادن حاضر بشه شما رو از اون کار بد منع کنه.مثلا داره کسی به فرض محال غیبت کسی رو میکنه ، دوستش میدونه اگه حرفی بزنه طرف ازش دلگیر میشه ، ولی با این وجود بازم جلوی غیبت دوستشو میگیره.
بازم اگه تو روایات بگردین معیارهای دیگه ای پیدا میشه ولی شاید با کمی دقت بشه اونارم تو همین معیارا گنجوند. مثلا دوست خوب آیینه ی دوستشه به قول روایات ، میشه تو همون مورد سوم جاش داد
حالا شروع کنین به سنجش دوستاتون. میل خودتونه که اگه این معیارا رو نداشتن بازم به دوستیتون ادامه بدین یا این دوستی رو قطع کنین
شاید بهترین و انسانیترین راه این باشه که دوستتونو تغییرش بدین ، ولی به شرط اینکه این توانو تو خودتون احساس کنین.اگر نه بهترین راه نجات خودتونه
مطلب امروز تمام . فقط میخام برای مثال این معیارا رو روی یه نمونه پیاده کنم. نمونه ای که خیلی ادعای دوستی مارو دارن و خیلی اظهار علاقه به ما میکنن
خیلی شنیدیم که تو برنامه های تلویزیونی و گزارش ها و... قشر شریف هنرمندان و علی الخصوص بازیگران عزیز خیلی اظهار دوستی و علاقه و محبت به ما بعنوان مردم ایران و مخاطبینشون میفرماین
حالا شروع کنیم به سنجش: مورد راستگویی که صحبت نمیشه کرد .چون بنا بر صداقته همه ی افراده مگه اینکه عکسش ثابت شه و همین طور مورد سوم که زیاد ربطی به این مثال نداره
مورد دوم که تشویق به خوبیهاست. من بعید میدونم که بعضی از این بازیگرا با اون سر و وضع و حجاب و ظاهر (به خصوص تو محافلی به جز صدا وسیما)کسی رو به خوبی دعوت کنن. اگه نگیم به فساد تشویق میکنن
خداییش سهم همین هایی که ما رو دوستشون خطاب میکنن و... تو انحراف جوونامون چقده ؟
مگه غیر از اینه که اکثر مدها و تیپ ها به تاسی از همین قشر تو جامعه باب میشه؟
آیا اون خانم هنرمندی که با ژست کاملا مهربانانه و بشردوستانه تو صحبتش میگه من همه ی ایرانیا رو دوست دارم،میدونه که چه به سر جوونای مجرد میاره ؟
شاید بگین کاری نمیکنه که نهایته نهایته نهایتش اینه که اون جوونه بیچاره که دستش از خرمای بالای نخل کوتاهه ، میره و از راه غیر شرعی خودشو تخلیه میکنه .
باور کنید که همین گناهی که شاید قبحش کم کم داره میریزه ، حرام مسلمه(خودارض...)
وباعث سقوط معنوی جوون ما میشه
بالعکسشم صادقه ، یعنی هنرپیشه ی مردی که باعث انحراف دختری بشه.
میدونم که ممکنه بعضیا منو به خشک مقدسی و سنتی بودن و عقب افتاده ی اجتماعی بودن محکوم کنن، ولی چون اتفاقا من دوست واقعیه همون افرادم و رسالتم اینه که حقایق دین رو به همه برسونم ،البته در حد وسع ، این انگ ها رو به جان میخرم و از شما خواننده ی عزیز میخام که زود گارد نگیری و بدون حب و بغض مطلب رو بخونی . با سپاس فراوان.یاعلی
منابع : روایت اول تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص417 ، ح9535
روایت دوم تصنیف غرر الحکم و دررالکلم ص415 ،ح9477
پ ن : اگه برای مثال به سراغ قشر هنرمندان و بازیگران رفتیم به خاطر الگو پذیری بالای جوانان از این قشربوده.ضمنا خیلی بی انصافیه که زحمات بازیگران و هنرمندان ارزشی رو نادیده بگیریم ، بلکه ایشان بر سر ماجادارند
قیاس جالبیه..
امان از این نفاق و دوری که بعضی ها ب اصطلاح هنرمند دارن...