هم نشینی با صالحان انسان را به سوی صلاح و خیر می کشاند، و معاشرت و هم صحبت شدن با علما، سبب افزایش عقل است
ِ
دیشب به مناسبت ولادت اباعبد الله روایتی از ایشان را مایه ی تبرک فضای خود قرار دادیم که مضمون آن نهی از همنشینی با ناصالحان بود و اکنون به مناسبت تولد میوه ی دل ایشان سید ساجدین (که فردا شب است)روایتی از ایشان نقل میکنیم که مکمل موعظه ی پدرشان است.
در روابط اجتماعی خود چه معیارهایی برای انتخاب همنشینان خود داشته باشیم؟
همنشینی باصالحان: اگر سعی کنیم اطرافیان خود را از این تیپ افراد انتخاب کنیم چه نتایجی داره؟
اول از همه به خاطر ترسی که از خدا در دل اوناس کمترین شر و ضرر،چه در زمینه مادی
، چه در زمینه معنوی از جانب اونا به ما میرسه
ای که گفتی یعنی چه؟
فرض کنین که شما با این دوست به خاطر موضوعات شغلی یا درسی یا... رفت وآمد خانوادگی دارین خیالتون از نوامیستون راحته.
شراکتی با این دوست صالح انجام دادین ،و میدونین لقمه ی حروم از گلوش پایین نمیره ، خیالتون از مالتون راحته
دنبال اجاره ی خونه هستین ، بهترین گزینه برای اجاره در همسایگی این عزیزه ، چون که خیالتون از شر سر وصداهای گاه و بی گاهش راحته.
میدونید که هیچ وقت پشت سرتون حرف نمیزنه ، زیراب نمیزنه ، بدگویی نمیکنه و ده ها مثال دیگه که خیال شما رو از جانب اون کاملا راحت میکنه
اینا همه یک طرف قضیه بود، نکته ی مهمتر در رابطه با معاشرت با افراد صالح اینه که حتی اگر ما هم نقاط ضعفی در اخلاقمون داشته باشیم ، اگه یه مدت با اونا رفت و آمد کنیم کم کم عادات بدمونو کنار میذاریم . اهل غیبتیم ، در حضور دوست باتقوامون از کسی بدی میگیم ، سریع بهمون تذکر میده ، شاید دفعه ی اول ناراحت شیم واثری نکنه ولی مطمینا تو یه مدت طولانی غیبتو از ما دور میکنه
حق کسی رو ضایع کردیم ، انقدر به ما پیله میکنه که یه چیزی اضافه تر هم میدیم که ولمون کنه
اهل ماهواره و موسیقی و ... ایم ، انقدر رو مخمون راه میره که همشو از پنجره میندازیم بیرون
یاد یه خاطره از دوران دانشگاه افتادم ، تو ورودی هامون (سال81)عزیزی بود که خیلی مراعات میکرد ، بچه ها عادت داشتن وقتی دور هم جمع میشن از نگهبانی گرفته تا رییس دانشگاهو اباد کنن ، منتها وقتی اون بنده ی خدا می آمد همه بحثو عوض میکردن ، بعضی وقتاهم کم لطفی میکردن و برای اینکه از شرش(بنده ای که جز خیر نداشت)خلاص شن به قول خودشون یه غیبت میکردن تا بره پی کارش.
تو فضای مجازی هم همین قوانین حاکمه، اگه تو گروه هایی عضو شی که از خدا میگن ، سود کردی ، ولی برعکسش جز شنیدن حرفای بی فایده چیزی نیس، تازه اگه فرض کنیم حرام نباشه
اصلا اینجوری براتون بگم ، هممون غریضی این قانونو رعایت میکنیم ، بارها و بارها شده که تو ایستگاه قطار یا اتوبوس یا هواپیما بنده ی خدایی که نمیگم قطعا ولی به احتمال زیاد ، چندان از ما به عنوان روحانی خوشش نمیاد واین رو از ظاهرش میشه فهمید، حاضر میشه تمام وسایل و دار وندارشو پیش من امانت بذاره ، این چی رو میرسونه ، اینکه همه قبول دارن آدمای با ایمان ( البته ما که خدا کمکمون کنه وبا ایمان بشیم) ضررشون به کسی نمیرسه.
بنابراین خوب دقت کنیم تو چه فضاهایی خودمونو داریم قرار میدیم ، فضایی که از این که هستیم پایین تر میبرمون یا نه، به بالا رفتنمون کمک میکنه
امیدوارم شب خوب و شادی داشته باشین ،یا علی التماس دعا
روایت از کتاب شریف علامه مجلسی (بحار الانوار جلد 1،ص 141)
میم ی
