1.سؤال: در نماز شب و سحرخیزی، قدری کسل هستم، لطفاً راهنمایی فرمایید؟ 

جواب: بسمه تعالی، کسالت در نماز شب به این رفع می شود که بنا بگذارید هر شبی که موفق به خواندن آن نشدید، قضای آن را به جا آورید. از آیِۀ شریفۀ

«اِنَّ الصَّلاةَ تَنهَی عَن الفَحشاءِ وَالمُنکَرِ»

نماز، انسان را از کارهای زشت و ناپسند باز می دارد، استفاده می شود که (لا صَلاةَ لِمَن لایَنتَناهی عَن الفَحشاءِ وَالمُنکَر: کسی که از کارهای زشت و ناپسند خودداری نمی کند، واقعاً نمازش نماز نیست!) این احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات در خود نماز. آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که: انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند. و معصیت، روح را مکدّر می کند و نورانیّت دل را می برد. و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود، یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند

 

2.یکی از عوامل حضور قلب این است که: در تمام بیست و چهار ساعت، باید حواسّ (بینایی، شنوایی و...) خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید مقدماتی را فراهم کرد. باید در طول روز، گوش، چشم و هم چنین سایر اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم

 

راهکارهایی از عالم ربانی آیت الله بهجت (رحمت الله علیه)برای ایجاد توفیق خواندن نماز شب و همچنین داشتن حضور قلب در نماز،اول ازهمه قضا کردن نماز شب درصورت نخواندن در وقت آن، خیلی شده جوونای باخدا و مومن از من میپرسن که حاج آقا ما دوس داریم نماز شب بخونیم ولی واقعا بیدار نمیتونیم بشیم . یه جوابش اینه که بعد از نماز مغرب عشا و قبل خواب بخونید و اگه خواستین سر وقتش بخونید ولی بیدار نشدید به فرموده ی آیت الله بهجت عمل کنید و قضاشو بجابیارین.

به فرموده ی یکی از علما: دنیا میخواین نماز شب ، آخرت میخواین نماز شب ، یعنی نماز شب هم مشکلات دنیا رو حل میکنه و هم برای آخرتمون بهترین توشست،پس ارزش داره براش زحمت بکشیم

اما مطلب مهم دوم که سوال واقعا عده ی زیادی از بچه مذهبیهاس و غیر ممکنه تو جمع جوونای با ایمان برم و اینو ازم نپرسن که: حاج آقا ماسر نماز خیلی تلاش میکنیم ولی بازم حواسمون پرت میشه

جوابشو هم تو لسان اهلبیت داریم وهم اینجا بزرگ ما آیت الله بهجت فرمودن که عزیزان نمیشه که تمام روز د ر افکار مادی و دنیایی حتی حلال و مباحش باشی و یی هو سر نماز افکارت تماما خدایی بشه .

مگه انقدر روانشناسا نمیگن قبل آزمونهای مهم از قبلش باید تمرکز کرد و فکرو درگیر مشکلات روزمره نکرد؟

سر نمازم همینه، چه طور میشه فوتبال باشگاه های جزیره رو نگاه کنی و بین دو نیمه بری سر نماز و تازه بخوای حضور قلبم داشته باشی؟ مطمینا وسط نماز داری به تعویض های احتمالی نیمه ی دوم سر آلکس فرگوسن فکر میکنی.یا خدای نکرده تمام طول روز تو مغازه جناب کلاغ رو رنگ کنیم و جای عزیزدل قناری بفروشیم و بعد تو نماز با اخلاص کامل بگیم “سمع الله لمن حمده”

یا از ساعت 8 صبح که همسر گرامی سرکار رفتن گوشی رو برداری و لیست کاملی از آشنایان دور و نزدیک رو به همراه همسایه های محترم غیبتشونو بکنی و بعد با حضور قلب کامل بگی” اهدنا الصراط المستقیم”

نمیشه عزیزجان ،نمیشه

باور کنید بعضی وقتا با وجود اینکه خیلی گفتم که قبل نماز کسی نیاد با من صحبت و سوال و انتقاد ومشورتو ...بکنه وقتی مامومین میان وسوال یا مشورت یا ... میکنن ، بعدش هر چقدر سعی میکنم که حضور قلبمو در طول نماز حفظ کنم بازم یا نمیشه یا به سختی میشه ، حالا میخای تو طول روز کامل غیر خدایی باشیم و سر نماز حضور قلب پیدا کنیم ، تقریبا محاله .

امید که تمام ساعت هامون الهی باشه و نمازم که میخونیم لازم نشه تو خودمون تغییری بدیم که حضور قلب پیدا کنیم.یاعلی

منابع : جمله ی اول(در محضر بهجت2/83):

  جمله ی دوم : برگی از دفتر آفتاب صفحه ی 133